Landelijk Vlaanderen en de Koepel van Vlaamse Bosgroepen ondersteunen private eigenaars actief op het vlak van natuur- en bosbeheer. 60% van het bos in Vlaanderen is immers in privaat bezit. Private eigenaars vormen daardoor een belangrijke sleutel in het dynamische en steeds meer aantrekkelijk wordende platteland in het sterk verstedelijkt Vlaanderen. Wanneer extra middelen ter beschikking worden gesteld voor natuur- en bosbeheer kunnen we dat alleen maar toejuichen.
Toch stellen we ons de vraag waarom (deze) subsidies systematisch naar één partij in het open ruimte beleid gaan. Vele andere private bos- en natuureigenaars en -beheerders die vaak ook private middelen investeren in natuur en bos blijven opnieuw in de kou staan. Zij organiseren zich via eigenaarsorganisaties en bosgroepen om maximaal bij te dragen aan meer en beter bos en natuur in Vlaanderen. Hebben zij niet evenzeer recht op (financiële) ondersteuning of op de mogelijkheid om actief bij te dragen aan de uitbreiding van bos en natuur in Vlaanderen. Door Vlaamse middelen eenzijdig toe te kennen aan één organisatie wordt het private bos- en natuureigenaars steeds moeilijker gemaakt om bij te dragen aan het gemeenschappelijk doel: meer bos en natuur in Vlaanderen.
We vragen ook dat er goed gewaakt wordt dat investeringen daadwerkelijk leiden tot bijkomend bos en natuur. De schaars beschikbare overheidsmiddelen mogen niet ingezet worden voor het enkel wijzigen van het eigendomsrecht op bestaande bos- en natuurgebieden.
De Koepel van Vlaamse Bosgroepen en Landelijk Vlaanderen vragen aan de minister om jaarlijks een analoog bedrag vrij te maken voor bosuitbreiding. We zijn er van overtuigd zijn dat met een dergelijk bedrag jaarlijks honderden eigenaars over de streep kunnen getrokken worden om hun gronden te bebossen en zo op een kostenefficiënte manier bij te dragen aan een bosrijker Vlaanderen. De Koepel van Vlaamse Bosgroepen en Landelijk Vlaanderen zijn alvast bereid om hieraan actief mee te werken.